Denne filmen handlar om ein kvinne som har flyttet frå Stockholm i Sverige til et sted i Nord-Noreg. Filmen hoppar fram og tilbake mellom forhistoria til denne kvinna, Victoria, historia om en gut som døyde og hovudhistoria. Filmen brukar også retrospektiv for å forklare forhistoria til Victoria og korleis guten frå asylmottaket døyde.
Eg hadde sett filmen frå før av, men huska ikkje alt frå før. Filmen var veldig trist og for meg handla om å forstå seg på andre menneskjer og korleis dei følar seg. Historia til asylmottak guten var også rørande. Det var veldig trist at han ikkje fikk dra heim eller fikk gifte seg med jenta han hadde kjensler for. Heile filmen følte eg at handla om at Victoria også skulle godta at son hennar faktisk var død. Filmen slutta med at ho reiste tilbake til Stockholm til mannen hennar og så igjennom boka som son hennar, Sune, teiknet i. Når ho så gjennom boka, på siste side var det ein teikning av han som sa "Forlåt" som var ein veldig rørande scene i filmen. Mannen hennar kom heim og fant henne på rommet til Sune, hun gråt og klemte han. Eg syntes filmen var fantastisk, men også trist og fikk ein til å tenke.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar